Παρόλο που το όνομά του υποδηλώνει κάτι άλλο, το αυστραλέζικο ποδόσφαιρο (Aussie Rules) έχει ελάχιστα κοινά με τον κλασικό ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Είναι κάτι ανάμεσα σε ράγκμπι και μπάσκετ, με τη δική του δυναμική, λογική και χαρακτήρα. Για να καταλάβετε γιατί ο αθλητισμός αυτός προκαλεί τόσο έντονα συναισθήματα σε εκατομμύρια οπαδούς στην πράσινη ήπειρο, είναι σημαντικό να εμβαθύνετε στην ουσία του: από την ιστορία μέχρι τον τρόπο λειτουργίας του αυστραλέζικου ποδοσφαίρου.
Η διακριτική ικανότητα δεν είναι απλά ένας αθλητικός αγώνας, αλλά μια πραγματική πολιτιστική αξία της Αυστραλίας, που αντικατοπτρίζει τον τοπικό πνεύμα, τη στάση έναντι της φυσικής δραστηριότητας και την εθνική ενότητα. Η σύγχρονη μορφή του αθλήματος εντυπωσιάζει με την ενέργειά της, το τακτικό βάθος και τον ρυθμό της.
Η ιστορία ξεκινά τη μέση του 19ου αιώνα. Αρχικά σχεδιάστηκε ως αθλητική διασκέδαση για τους κρίκετ παίκτες κατά τη διάρκεια της εκτός περιόδου. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι έγινε το 1858 στη Μελβούρνη, ενώ μετά από μερικές δεκαετίες δημιουργήθηκε η Αυστραλιανή Ποδοσφαιρική Λίγα (AFL) – η κύρια δομή που διοικεί τους αγώνες.
Με την πάροδο του χρόνου, το παιχνίδι απέκτησε τα μοναδικά χαρακτηριστικά του, που το ξεχωρίζουν από άλλα αθλήματα με μπάλα. Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο θεαματικά και μαζικά αθλήματα στην Αυστραλία, με ισχυρή υποδομή, σύστημα ακαδημιών νέων και τεράστιο στρατό οπαδών.
Παρά τη διαδεδομένη άποψη, το Aussie Rules δεν είναι ράγκμπι. Έχει το δικό του μορφότυπο, και η διαφορά του από το ράγκμπι βρίσκεται τόσο στη μορφή του γηπέδου όσο και στο ίδιο το σύστημα αλληλεπίδρασης μεταξύ των παικτών. Η βάση του παιχνιδιού είναι η μετακίνηση της οβάλ μπάλας με σκοπό να σκοράρει μεταξύ των κεντρικών ή πλευρικών πυλών.
Το γήπεδο του αυστραλέζικου ποδοσφαίρου είναι οβάλ, με μήκος που μπορεί να φτάσει τα 185 μέτρα και πλάτος έως 155 μέτρα. Στο γήπεδο βρίσκονται ταυτόχρονα 18 παίκτες από κάθε ομάδα, καθένας από τους οποίους εκτελεί συγκεκριμένη τακτική εργασία. Ο αγώνας αποτελείται από τέσσερις τετράδες των 20 λεπτών “καθαρού” χρόνου παιχνιδιού, προσφέροντας υψηλό ρυθμό με ελάχιστες διακοπές.
Ένα από τα κύρια κανόνες του αυστραλέζικου ποδοσφαίρου είναι το σύστημα μέτρησης πόντων. Οι παίκτες προσπαθούν να σκοράρουν τη μπάλα μεταξύ των δύο ψηλών δοκών στο κέντρο – αυτό φέρνει 6 πόντους. Η επιτυχία μεταξύ μιας από τις κεντρικές και μιας πλευρικής δοκού φέρνει 1 πόντο. Αυτή η μορφή απαιτεί από τους επιθετικούς παίκτες υψηλή ακρίβεια και συντονισμό. Για να είστε καλύτερα ενημερωμένοι, αξίζει να θυμάστε:
Έτσι, η μέτρηση των πόντων στο Aussie Rules εξαρτάται όχι μόνο από τον αριθμό των επιθέσεων, αλλά και από την ακρίβεια της υλοποίησης.
Όπως και σε οποιοδήποτε άλλο αθλητικό άθλημα που διεξάγεται στα πλαίσια μιας λίγκας, εδώ ισχύουν αυστηροί κανόνες του αυστραλέζικου ποδοσφαίρου όσον αφορά τις επαφές, τα μπλοκ και τις κρατήσεις. Οι διαιτητές παρακολουθούν όχι μόνο την υπερβολική σκληρότητα της υποδοχής, αλλά και τη στιγμή της πάσης, τη θέση του αντιπάλου και τη σωστότητα της επιλογής της μπάλας.
Σοβαρές παραβάσεις οδηγούν στην επιβολή πέναλτι, ενώ επαναλαμβανόμενα περιστατικά οδηγούν στην αποβολή του παίκτη από το γήπεδο, εξασφαλίζοντας έτσι ισορροπία μεταξύ σκληρότητας και ασφάλειας.
Η βασική διαφορά του αυστραλέζικου ποδοσφαίρου από το ράγκμπι είναι η πλήρης ελευθερία κίνησης και η επαφή στο ανοιχτό χώρο. Ο
Ο τερματοφύλακας είναι η τελευταία γραμμή άμυνας, ο παίκτης του οποίου οι λάθος μπορεί να κοστίσει την επιτυχία σε ολόκληρη την ομάδα, ενώ μια απίστευτη επέμβαση μπορεί να ανατρέψει την εξέλιξη του αγώνα. Κατά τη διάρκεια δεκαετιών, η αθλητική διακριτικότητα μας χάρισε φαινομενικούς δεξιοτέχνες στον τομέα του, των οποίων το όνομα έγινε συνώνυμο της τερματοφυλακικής …
Η βιογραφία του Τιερί Ανρί ξεκινά στο δήμο Λες-Υλίς κοντά στο Παρίσι, όπου γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1977. Ανατραφείς από οικογένεια με καταγωγή από τις Αντίλλες, ανατραφήκε με αυστηρή πειθαρχία από μικρή ηλικία. Ο πατέρας του τον προώθησε σωματικά και νοητικά, τον έβγαζε τακτικά σε προπονήσεις, ενώ η μητέρα του παρείχε σταθερότητα και έλεγχο στο …